23 april 2011

De zaag d'r in!

Takken van bomen kunnen er aan de buitenkant nog mooi uitzien, terwijl ze van binnen behoorlijk rot zijn. Ook bij stambomen is dat soms het geval: een familietak ziet er zeer solide uit, maar blijkt te berusten op verkeerde aannames. Wat doe je in zo'n geval? De zaag er in zetten, hoe vervelend dat ook is.


Het heeft misschien jaren gekost om die tak uit te zoeken, maar dat is dan jammer. De boom moet compleet solide zijn, zonder rotte takken. Bij mijn eigen stamboom bleek ik de mist te zijn ingegaan bij mijn voormoeder Trijntje Harmens, die in 1706 trouwde met Hendrick Adamsz Keijser. Op basis van 'circumstantial evidence' had ik ooit bedacht dat zij daarvoor eerder was getrouwd met Sijmon Jansz. Zo lieten Sijmon en Trijntje in 1702 een zoontje dopen in Amsterdam, met als getuige Bouwentje Jans. Die Bouwentje Jans was ook weer getuige bij de doop van Adam, de eerste zoon van Hendrick en Trijntje.
Het leek allemaal zo goed in elkaar te passen, maar het bleek toch om een naamgenote te gaan. Door dat zogenaamde eerste huwelijk uit de stamboom te gooien bleek meteen een ander probleempje te zijn opgelost. Want in de ondertrouwakte te Amsterdam stond helemaal niet dat Trijntje weduwe was.


Ik moet ooit gedacht hebben: haar ouders zijn dood, en er is bij de inschrijving van de ondertrouw verder niet gevraagd naar een eerder huwelijk, dus het zal wel goed zijn. Beginnersfoutje, dus. Nooit aannemen dat iets klopt als je er geen bewijs voor kunt laten zien. Zo bleek ik de ondertrouwdatum ook ingevuld te hebben voor het veld waar normaliter de datum van het huwelijk staat. Ook dat maar weer even gecorrigeerd, ik was toch bezig. En toen vond ik op de website van historisch centrum Tresoar ook nog de volgende vermelding:


Deze was me niet eerder opgevallen vanwege de afwijkende schrijfwijze van de naam. Pas sinds kort vermeldt Tresoar ook de gestandaardiseerde namen, andesr had ik deze al eerder kunnen vinden. En de overmijdelijke conclusie is nu:

Goodbye, Symon Jansz

En wat gebeurt er nu met de afgezaagde tak? Ik zelf gooi hem weg, maar mogelijk is hij nog ergens op internet achtergebleven. Dus: mensen, pas op! Struikel er niet over!

09 april 2011

Aangegeven: een kinderlijkje

Bij het doorspitten van de tienjarentafels overlijden van Zaandam kwam ik aan het eind van het rijtje Keijzers de volgende vermelding tegen:


En dat staat er dus heel klinisch, een gevonden kinderlijkje. Eng idee, maar het prikkelt toch de nieuwsgierigheid. Even de akte er bij gezocht, en dan zie je:


Het blijkt dus om een pasgeboren meisje te gaan, dat uit het water van de Zaan is opgevist door de veldwachter. En van een lijk, hoe klein het ook is, moet aangifte worden gedaan. Naamloos, in dit geval. In Zaandam zelf zal dit best voor opwinding hebben gezorgd. Lokale kranten uit die tijd zijn niet direct voorhanden, dus dan maar even kijken of dit nieuws ook in andere dagbladen terecht is gekomen. En ja, via de website van de Koninklijke Bieb wordt duidelijk hoe dit nieuws in de kolommen is gekomen:


In anderhalve regel wordt het drama vermeld. En dan zit je toch met de vraag wat voor verhaal hier achter zit. Welke wanhopige moeder heeft haar kindje misschien in het water gegooid? Of is het meiske wellicht overboord geslagen? We zullen het nooit weten.

06 april 2011

Genealogische weelde in het Weeshuis - 2

Als mijn nieuwsgierigheid eenmaal is gewekt, dan wil ik ook echt alles te weten komen. Zoals al eerder vermeld had ik een inschrijving van een familielid in het Burger Weeshuis in Amsterdam ontdekt. Op een van de papieren zag ik het volgende staan:


Wat zoveel betekent als: kind is binnengekomen zonder bezittingen, de boedel uit het sterfhuis is van zich geworpen (= niet aanvaard) zie voor details invent[ari]s b[oe]k 42, bladnummer 42.
Okee, dat is duidelijk, verdere informatie is te vinden in inventarisboek 42. Vraag: waar is dat boek en hoe kun je er in kijken? Eerst maar eens door de hele inventaris heenlopen, op zoek naar boek 42. Niet te vinden, maar wel een lijstje met inventarisboeken:


Nu werd het even een kwestie van beredeneren. Stel dat het eerste boek in de reeks, met inventarisnummer 652, in werkelijkheid het nummer 1 heeft, dan heeft boek 693 dus het nummer 42. Uit de lijst kun je halen dat de serie boeken compleet en opvolgend is, dus de redenering kan kloppen. Te controleren door de proef op de som te nemen en in het archief inventarisnummer 693 aan te vragen.
En wat kreeg ik op mijn tafel?


Precies, inventarisboek nummer 42. Gauw doorbladeren naar folio 42 en ja hoor, op dat blad en enkele volgende bladen staat de complete inventaris van het sterfhuis. Nu heb ik er dus weer een taakje bij: een transcriptie maken van die inventaris. Geef toe, er zijn ergere dingen, toch?