Een beetje last van schimmel

Wat doe je, als je achter op de fruitschaal een vruchtje vindt dat aangetast is door schimmel? Weggooien is een optie, maar als het maar een klein beetje is, ben ik geneigd om het aangetaste stuk weg te snijden en de rest gewoon op te eten. Een schijnzekerheid, want de schimmeldraden hebben zich dan al door het hele stuk fruit heen gewrongen. Bij kaas is dat trouwens net zo, zie je een beschimmeld plekje, reken er dan maar op dat de hele homp is aangetast.

En wat doe je als er schimmel wordt aangetroffen in een archief? Dan wordt er niets weggegooid maar zet men alles op alles om de infectie te bestrijden. Hoe lang dat ook duurt. Ik heb er in mijn onderzoek mee te maken gekregen doordat ik een akte opvroeg van een huwelijk dat in 1911 is gesloten in het voormalieg Silezië. De overgrootouders van mijn echtgenote waren de trouwlustigen, vandaar. Alle akten uit de voormalige Ostprovinzen van Duitsland zijn daar weggehaald en verplaatst naar een centrale opslag in Berlijn. Het beheer over de akten (alles bij elkaar zo'n 14 kilometer plankruimte) wordt gevoerd door Standesamt I in Berlijn.

In het depot is vorig jaar een agressieve schimmelvorm geconstateerd, waardoor het hele bezit gedesinfecteerd moest worden. De ambtenaren van het Standesamt mochten al die tijd geen voet over de drempel zetten, uit angst voor besmetting. Alles bij elkaar heeft dit acht maanden in beslag genomen, met als gevolg dat het Stadesamt een achterstand heeft van minimaal acht maanden. Mijn aangevraagde akte zal dus nog enige tijd op zich laten wachten. Maar ach, het document ligt er al 96 jaar, dus een paar maandjes kunnen er ook nog wel bij.